Hemelvaart.

Afgelopen Donderdag  "Hemelvaart dag"  kwam jongste dochter uit Duivendrecht en konden wij eindelijk de twee kleinsten uit de familie na lange tijd weer zien.

En terwijl die twee heerlijk liggen te spelen met het wel heel oude Playmobile 

oefent hun Papa in het "touwtje springen"  iets wat ik tegenwoordig ook nooit 

meer zie.

Hoe anders was het zo'n 60 jaar geleden met Hemelvaart.

Samen met een vriendin een dag op de fiets.

Broodjes mee en dan vanuit Haaksbergen via Lochem naar Diepenheim want daar kon je de hele dag dansen in het plaatselijke cafe, dat was het uitstapje van het jaar.

Hoe simpel kon het zijn de kleding die wij aanhadden was zelf gemaakt en de trui door mij zelf gebreid.

Daar is in al die jaren nog niets aan veranderd want lapjes en draadjes zijn nog steeds mijn beste maatjes.

Zoals deze quilt

die ik een paar jaar geleden maakte voor kleindochter Sara.

In het midden van ieder blok heb ik harten knoopjes vast gezet.

Het patroon was zo leuk en simpel om te maken dat ik 

de lapjes die nog lagen te wachten om mee aan de slag te gaan heb gewassen.

Ik gebruik hetzelfde patroon om van deze lapjes een quilt voor Lisa te maken.

Heb er zin aan gewoon kleurtjes bij elkaar zoeken tekenen knippen en naaien maar  want op de machine gaat het toch iets simpeler en sneller.

Ben zo blij met mijn hobby juist in deze tijd.

Wens jullie ook een fijne week toe met alles waar je mee bezig bent.

Geniet ervan en blijf gezond.

Groeten

Marga

Vandaag.

Vandaag herdenken wij   "De vuurwerkramp"  die 20 jaar geleden een woonwijk in onze stad liet verdwijnen. 

De beelden van de wijk  het gevoel van die middag en van de dagen die daarna kwamen zal ik nooit vergeten.

          In de krant van vanmorgen stond dit gedicht van Willem Wilmink.

13 Mei het was een prachtige zonnige dag waar om half vier het vuurwerk een einde aan maakte.

                                                Groeten
                                                 Marga

Breiwerk.

Vandaag 4 Mei een dag van herinneren en respect voor al die mensen die hebben gezorgd voor onze vrijheid.

Tijdens een fietstocht vorig jaar in het zuiden van ons land op de grens van Nederland en Belgie.

                           Kwamen wij dit soort breisels tegen.

                   De hele weg door het bos ook over de grens in Belgie.

Wij waren toch wel heel erg benieuwd wat de reden was voor deze breisels.

Als je vriendelijk vraagt "dat is mijn ervaring" zijn er altijd wel mensen die willen vertellen wat het betekend.

En dit keer een dame die druk was in haar tuin maar graag uitleggen wilde waarom deze bomen versierd waren.

Het bleek een markering te zijn van een vlucht route van Nederland naar Belgie en dan verder.

Mensen uit de omgeving brachten Engelse piloten vanuit Nederland te voet door het bos naar Belgie zodat ze vandaar naar Spanje konden om dan terug te gaan naar Engeland  en weer werden ingezet om Nederland te bevrijden.

Daarom ben ik vanavond twee minuten stil.

Maar niet alleen vanavond maar het hele jaar denk ik vaak aan die mensen die vochten voor onze vrijheid.

Ik ben ze daar dankbaar voor.

Marga