zondag 8 mei 2016

Roze wolk.

Een roze wolk, dan bedoel ik niet die wolk waar je zo vaak over hoort als er een baby geboren wordt want die tijd ligt al lang achter mij maar deze wolk. 



Een prachtige Clematis die ieder jaar weer haar roze wolkenpracht laat zien.



Maar ook de sering doet haar uiterste best om gezien te worden.


Niet te geloven dat het weer in een week tijd zo kan veranderen.


Buiten zitten met dit blik gevuld met de mandjes in wording dat was vorige week toch ondenkbaar.


Toch is er stiekem doorgewerkt en zijn er steeds meer mandjes klaar.
Met stofjes van Floor en Liesbeth gaat het mij denk ik lukken om allemaal verschillende mandjes te maken.


En komen er vandaag vast nog wel een paar mandjes bij.

Met dit uitzicht moet dat toch lukken.

Fijne Moederdag.
Groeten
Marga

maandag 2 mei 2016

Ik wil.

Ik wil zo graag de zon zien en buiten kunnen zijn zonder dikke jas of trui.
En dat schijnt ook nog te gaan lukken ook, wat ben ik daar blij mee.
                                      Want ondanks alle mooie 



tulpen velden was het bar koud.


Al die verschillende kleuren


niet te begrijpen dat ondanks alle hagel regen en wind de tulpen fier overeind blijven staan.


De bloemen gaven geen krimp.


Blauwe druifjes ze lijken wel net geknipt en geschoren zo strak.

Manlief en ik dachten gezellig naar Egmond te gaan kamperen,  fietstochten te  maken en dan bollenvelden en de zee  zien, gezellig dat was het wel maar KOUD.

Toch hebben wij met dikke jas, wanten aan en muts op wel veel bollenvelden gezien en genoten van


Alkmaar een stad met mooie grachten.

 Maar ook van het prachtige polderlandschap en de duinen.


Waar deze beestjes heerlijk rustig in de duinen liggen en geen probleem hebben met de harde koude wind.



In een park van een GGZ instelling deze beelden staan.


Lieve ragfijne bloemetjes bloeien het lijkt wel kant.


En een zee die zo onstuimig is met wilde wolken aan de horizon.


En zeeschuim op de voorgrond.


Kunstwerken  op de  boulevard in Egmond aan Zee herinneren aan vroegere tijden toen de reddingsloepen met stoere mannen uitvoeren om hun maten te redden.



En dit beeld daar ook staat  als eerbetoon


aan de vele weduwen die achter bleven en het niet gemakkelijk hadden.

Ach dan klaag ik wel over het koude weer wat wij hadden maar of dat terecht is.

De komende week gaan er weer heel veel gedachten terug in de tijd.

Wij kunnen nu in vrijheid van de dingen genieten iets wat lang niet voor iedereen vanzelf sprekend is.

Bij ons gaat de vlag dan ook op 4 mei heel bewust halfstok om stil te staan en  te denken aan al die mensen die dat mogelijk hebben gemaakt.

Ook al zijn er mensen die er anders over denken IK WIL en blijf het in ere houden.

Groeten
Marga