zondag 24 juli 2016

Tour de Holland.

Oudst zoon en kleinzoon van 14 hebben na het fietsen van de Mont Ventoux de smaak te pakken.
Het was een wens van zoonlief om vanuit Maaseik een keer naar zijn thuisland Twente te fietsen.



             
Het is gelukt. De hele middag heb ik zitten wachten en dan ineens staan ze voor de deur. 
Met een bui regen aan het begin is alles goed verlopen en hebben ze de 



afstand van ruim 187 km. zonder problemen afgelegd.


Na wat rek en strek oefeningen is er tijd voor een ontvangst met een dikke knuffel.
Ik ben blij dat ze er zijn en trots op deze prestatie want helemaal zorgen loos wat ik er niet over.


Na een goede nachtrust is er tijd om een band te plakken en een dagje rust te nemen.


De ketting te smeren.


En de fiets te wassen.


Voor mij is het helemaal compleet als onze tweede zoon ook nog even langskomt om gezellig bij te kletsen.


En dan is het zondagmorgen half zeven en moeten wij opstaan voor het ontbijt.
Wel vroeg maar ik doe het met plezier.
Na een dagje rust gaan de mannen vandaag terug naar huis.
Buiten hangt er een dichte mist maar om half acht 


vertrekken ze vol goed moed.

Ik hoop voor hun dat het een fijne veilige dag wordt terug naar huis. 
En heb met volle teugen genoten van dit weekend met mijn mannen.

Fijne week allemaal.
Geniet van het mooie weer.
Groeten
Marga

zondag 17 juli 2016

Een boost.

Tegenwoordig hoor je het steeds vaker "een boost van iets krijgen".
Wat ze er nu precies mee bedoelen ik weet het niet maar laat "de boost" graag over aan de jongere generatie.

Ik ben van een wat oudere generatie en houd het op ZIN hebben om aan de slag te gaan dingen aanpakken die echt hoognodig gedaan moeten of al lang gedaan hadden moeten worden en als dat klaar is kun je daar heel veel voldoening van hebben.
Dus afgelopen week had ik echt zin om eens goed in ons huisje aan de slag te gaan. 
Want voor je het weet slipt alles dicht.

5 Jaar geleden zijn wij er komen wonen en hebben toen heel veel opgeruimd en dat hebben manlief en ik afgelopen week eens dunnetjes overgedaan.
En mijn zin was afgelopen week zo groot dat ik er vleugeltjes van kreeg.

Vrijdag was zo'n dag dat de ramen aan de beurt waren want ik keek door een grijze waas en dat is niet de bedoeling.

De vleugeltjes en het mooie weer zorgden ervoor dat de gordijnen in de poetsbeurt zijn meegenomen en nu weer fris en fruitig voor mijn ramen hangen.
Het zijn nogal lange lappen dus moet je als het weer goed is daarvan gebruik maken.

Dan is het zaterdag en is de zin om te poetsen ver te zoeken  kan ik buiten van de tuin genieten en mijn etiket borduren 



zijn de laatste mandjes gemaakt



en  valt het mij op dat ik wel heel veel paars, cyclaam, blauw, en maar een klein beetje wit in de tuin heb.


 Een goede reden om weer een bezoek aan een tuincentrum te brengen.

En dan is het Zondag en heb ik zin om weer een rondje Witte Veen te fietsen.
           Lekker vroeg op pad heerlijk rustig en tijdens de fietstocht genieten van



deze Fuchtia's 



die langs de muur van een een boerderij staan.


En de vennen in het veengebied. 

Zonder dat je het merkt fiets je op Duits grond gebied en fiets je langs de watermolen en uitspanning.

                                              
Waar ze op zondagmorgen buiten de oven opstoken om daarna brood te bakken om te verkopen.




                      Ook eigen gemaakte jam wordt er dan verkocht.
                                                 
                                               Op het terras



                zitten de eerst gasten al te genieten van een kopje koffie. 

Heerlijk om zo een Zondag te beginnen ik weet alleen niet of het nou de Boost is of Zin hebben aan iets waardoor je je prettig voelt en tot veel in staat bent.

                                  Ik wens jullie een hele fijne week.
                                                 Groeten
                                                  Marga

zondag 10 juli 2016

Nog een paar foto's.

Alweer een paar weken thuis en alles gaat weer gewoon z'n gang.
Zo hoort het ook maar wij genieten nog na van al het mooi's dat wij in Zweden gezien hebben.
                             Vooral de natuur de rust en zoals op 



deze camping in de buurt van Arjang


het vertrouwen.

De receptie is alleen s'morgens maar een uurtje geopend dus neem je een hanger met nummer van de muur schrijft de gegevens op een papier en dat gaat in de bus.
Dan zoek je gewoon een mooi plekje op en morgenvroeg is de beheerder weer aanwezig om vragen te beantwoorden of om het geld van de overnachting in ontvangst te nemen.

En natuurlijk konden wij een mooi plekje vinden.
Want wat is er niet mooier dan s'morgens om half vijf wakker worden en dan vanuit je bedje de zon zien opkomen.

  

Nog nooit heb ik met een foto toestel in bed gezeten om foto's te nemen maar dit was zo ontzettend mooi.


     


Net als de rode huizen

    

die je overal tegenkomt.


      

En heeft bijna ieder dorp een kerk.

     

Deze kerk staat in Ransater.

    

En ik kon het niet laten en ben naar binnen gegaan  om te kijken te zitten even stil zijn en genieten van al dat mooi's en de rust. 

Grappig ook om in Ransater op een camping in het Engels te vragen naar een plekje en dan in het Nederlands antwoord te krijgen van de een dame, ze verteld mij dat ze net anderhalve week geleden eigenaar zijn geworden en tot die tijd woonden in het mooie Twente.
Wat is de wereld toch klein.

Wij wensen dit gezinnetje heel veel plezier maar vooral succes met hun camping want ik denk dat ze dat wel kunnen gebruiken.


Op 6 juni waren wij in Karlstad.


      

Het was bleek later een nationale Zweedse feestdag.
En natuurlijk horen daar ook klederdrachten bij.
Van deze moeder en haar dochter mocht ik een foto maken.
Het meisje met zo'n lief gezichtje deed mij denken aan onze eigen kleindochter.

En met mijn gedachten nog vaak in Zweden werk ik thuis aan


de rand van mijn Sara.


Nog de laatste hoekjes aan de achterkant en dan is tie klaar en kan het etiket gemaakt worden.

     

Afgelopen donderdag was het weer zo mooi dat manlief en ik besloten om een fietstocht te maken in de buurt van Winterswijk de natuur in de omgeving is daar zo mooi.
En daar hoort ook een bezoek bij aan deze quiltwinkel  in Winterswijk.

Iets nodig had ik niet maar ja ze hebben prachtige stofjes en de kleurtjes lichtgrijs en creme met een klein donkerblauw motiefje komen vast nog wel een keer van pas.

En tot slot  WIL IK DIT  NOG EVEN KWIJT.

Oudste zoon heeft samen met zijn zoon van 14 jaar afgelopen vrijdag de


   Mont Ventoux

 Mont Ventoux

beklommen.

Samen zijn ze op de fiets naar boven gegaan.
Een tocht van ca. 21 km. met  een hoogte verschil van 1.912.
Niet zo heel erg lang maar wel heel erg stijl.

Dus hier zit een trotse moeder en Oma een blogje te schrijven.

Fijne week allemaal.
Groeten
Marga.


maandag 4 juli 2016

Zonder naald en draad.

Zonder naald en draad op pad maar wel met een stapel boeken want niets doen is er niet bij, ik kan heel moeilijk stilzitten
Soms heeft een mens wensen grote en kleine maar altijd wel iets.
Manlief en ik wilden altijd nog graag een keer kennismaken met Zweden.
En die kennismaking is goed gelukt misschien wel een reden om nog eens te gaan.
Maar ik moet wel eerlijk zijn het weer wat wij hadden was geweldig mooi. 
En dat was vergeleken met Nederland gewoon boffen.

Onze reis naar Zweden begon met een paar dagen Denemarken en daar is ook wel heel veel mooi's te zien.




Mooie kerkjes met hele verzorgde begraafplaatsen.
Gek he als ik een kerkje tegenkom moet ik altijd even naar binnen.
De rust en stilte in dit soort kleine kerkje vind ik altijd zo mooi.




Hele oude huisjes waar nu een gezellig restaurant van gemaakt was.


           
                   Ergens op een landtong een vuurtoren een baken voor de                                              zeelui van vroeger.



En op de camping waar wij een paar dagen in afwachting van de overtocht naar Zweden verbleven was dit ons uitzicht.
Dan mag je toch  niet klagen als ook de zon zich herhaaldelijk laat zien.


De voorgevel van het glas museum in Ebeltopf zou zo maar eens een patroon van een quilt kunnen worden.


Een appel van beton maar zo mooi gemaakt het rode kleurtje aan het einde van de steel maakt het helemaal af.



En dan is het zover op een snikhete dag staan wij klaar voor de oversteek.

Zo mooi om te zien al die voertuigen die boven en onder uit het schip rollen.
Het is niet de eerste keer dat ik dit zie maar ben wel steeds onder de indruk.

Dit was het begin van onze reis zonder naald en draad want die heb ik thuis weer opgepakt.



Afgelopen week toen het zo koud en nat was ben ik met de afwerking van Sara begonnen.
Ik vind haar zo mooi worden ook al had ik eerst twijfels over de kleur van de rand ik ben er nu helemaal happy mee.

Happy voelt ook deze kikker zich in ons vijvertje.


Hij of zij heeft de hele dag op de steen in het zonnetje gelegen, dat noem ik nou echt een lui leven hebben.

Fijne week allemaal.
Groeten
Marga