zondag 27 december 2015

Als bomen konden praten.

O als dat toch eens mogelijk was wat zouden bomen dan veel te vertellen hebben.
Daar dacht ik afgelopen morgen aan toen ik weer eens samen met manlief op de fiets naar het Witte Veen vertrok.
Bewegen moet wordt ons steeds  voorgehouden en dat is iets wat wij graag doen.

En met een natuurgebied zo kort bij waar deze lieve kolossen in alle rust rond dwalen 



                                           is dat niet zo moeilijk.




Bij de ingang van dat gebied staat een grote boom met een bankje waar wij graag even zitten om te genieten.
Vorig jaar lag er aan de voet van de boom ook omstreeks deze tijd een boeketje bloemen iets wat je aan de rand van een natuur gebied niet vaak ziet.
Vandaag kwamen wij weer langs het bankje met de boom en weer lag er een boeketje witte rozen.

Zo jammer dat ik geen foto toestel bij mij had maar het heeft mij de hele dag bezig gehouden.
Wat een mooi plek om iemand te herdenken want dat is wat ik er mij bij voorstel.

Jammer dat de boom niet vertellen kan wat het verhaal is achter die boeketjes.

Dat ging er dus vandaag door mij hoofd toen ik bezig was met dit borduurtje.



Een heerlijk klein werkje om te maken het patroontje had ik afgelopen jaar bij  
gekocht.


Zou het nog lukken om het dit jaar af te krijgen.
Ik ga het proberen maar ga vanavond eerst kijken hoe het met de boeren van Yvon gaat.
Ben eigenlijk wel heel nieuwsgierig of ze allemaal hun liefde hebben gevonden.
Want dat is toch waar het allemaal om gaat.

Groeten
Marga





5 opmerkingen:

Floor zei

Haha! Ik zit ook al helemaal klaar voor de boeren! Zo leuk als ze allemaal hun liefde nog hebben! Het is afwachten, maar we zien het straks.
Zou fijn zijn als bomen kunnen praten, wat die dikke oude hebben al zoveel meegemaakt.
Dat geldt trouwens ook voor oude mensen.
Een spreuk: Als een oud mens sterft is het alsof er een bibliotheek afbrand.
Al die verhalen die oude mensen zouden kunnen vertellen worden dan niet meer verteld.
Eigenlijk wordt dat te weinig gedaan.... ik bedoel verhalen vertellen van vroeger.
Maar ja, wie zitten er op te wachten op al die verhalen van ons over vroeger?

wietskesquilts.blogspot.nl zei

Ook ik ga lekker kijken vanavond, ben ook heel benieuwd. Mooie borduurtjes maak je. Heerlijk om bij weg te dromen.....

Marjan zei

Wat ontroerend zo'n boeketje.....
Heerlijk trouwens om zo'n mooi natuurgebied vlakbij te hebben.
Wat ben je met een schattig miniquiltje begonnen!
Groetjes weer

Anoniem zei

Oja, ik zou dan ook graag het verhaal achter dat boeketje willen weten, of er zelf een verhaal van maken. Iemand doet toch maar de moeite om het te kopen en te brengen. Ja heel bijzonder. Mooi natuurgebied trouwens en je borduurtje wordt ook zo schattig. Een goed uiteinde voor jullie. Lieve groet Wilma

Elizabeth zei

Ja, zulke dingen zetten je wel aan het denken!
Wat een prachtig gebied waar jullie gefietst hebben, maar volgens mij is het allemaal heel erg mooi in jullie omgeving...
Mooie Stitchery, Marga!