Zaterdag dik 2 uur heen en zondag dezelfde weg weer terug ik vind het altijd een hele reis. De korste weg van hieruit is door het roergebied in Duitsland maar het is daar altijd behoorlijk druk en als wij dan Duisburg voorbij zijn ben ik blij. Duisburg een stad die je sinds het dansfestijn niet meer zonder er bij na te denken voorbij kunt rijden.
Maar ja als je dan bij aankomst een paar stevige kinderarmpjes om je nek voelt maakt het de reis weer helemaal goed.
Blij was hij met z'n vlaggetjes en het cadeau.
Geld wilde hij hebben want hij is aan het sparen voor een WI.
Wat dat is daar ben ik inmiddels achter na een bezoek aan Bart Smit is het door hem haarfijn aan ons uitgelegd.want als Opa en Oma moet je toch bijblijven.
Samen met zijn zus een hollands blondje en een echt donker Belgies manneke.
Er is ons wel eens gevraagd of ze wel echt dezelfde vader hebben maar daar twijfel ik niet aan.
Hun vader en Opa hebben wel dezelfde liefde voor motoren en scooters.
En het virus is inmiddels ook overgeslagen naar de kleinzoon.
Hij is meegeweest met zijn vader om het zijspan voor de motor op te halen uit Engeland een hele belevenis toch als je 8 jaar bent.
En hier onze zoon met onze kleinkinderen het was heerlijk om even van heel dichbij te zien hoe ze genieten.
Ruitjes bloemetjes en randjes van boerenzakdoeken kan het nog Hollandser.
Fijne avond. Marga
2 opmerkingen:
Toch alle moeite van het rijden waard hè Marga?! Als je dan je kinderen en kleinkinderen weer in de armen kan sluiten, ben je blij dat je er weer bent. Heb jij ook in die zijspan gezeten? Of heb jij het niet zo op motoren. Ik vind ze brrrr. Onze dochter is ook best een fanatieke rijdster. Ik vind het 10x niks!
Oh, je hebt er weer leuke blokjes bij, zo groeit de top gestaag. Dagdag.
Wat een leuk logje Marga. Ik vind het altijd gezellig om iets te lezen over kleinkinderen. Wat een mooi stel, deze twee!
Je boerenbond blokjes zijn énig. Het is vast erg leuk om ze te maken.
Groetjes,
Inge
http://ingesquiltverhalen.web-log.nl/
Een reactie posten