Het was vandaag weer zo'n dag dat ik zie als een cadeautje.
Heerlijk zonnig het was genieten en natuurlijk uitstekend weer om met de fiets op pad te gaan.
Een bezoek aan een pompoen boerderij in het buitengebied van Enschede was onderdeel van onze tocht.
Waar de maisvelden net zo groot en hoog zijn als in Nederland.
De gezichtjes van de kinderen maar ook van hun ouders spreken boekdelen ik kan het nog steeds niet begrijpen wat mensen elkaar aandoen.
Dat waren mijn gedachten vanmiddag als je zo van de ene naar de andere kant van de grens kunt fietsen zonder prikkeldraad of dat je door iemand wordt aangehouden.
Dan heb je toch wel geluk om in dit landje te wonen en te kunnen gaan en staan en doen en laten wat je wilt.
Heerlijk zonnig het was genieten en natuurlijk uitstekend weer om met de fiets op pad te gaan.
Een bezoek aan een pompoen boerderij in het buitengebied van Enschede was onderdeel van onze tocht.
Genieten van al die kleuren modellen en zo mooi tentoongesteld.
Lampionnetjes zonnebloem en pompoen echt de laatste kleurrijke planten uit de natuur.
Een bankje wat er staat gezellig te zijn.
Vandaar uit verder op de fiets en voor je het weet sta je in Duitsland.
Het Witte Veen.
Een prachtig natuurgebied dat geen landsgrenzen kent.
Alle wetenswaardig heden staan er op het bord te lezen in het Duits en Nederlands
Ook deze route die je zonder problemen kunt fietsen van het ene naar het andere land.
De natuur z'n gang kan gaan en de schotse hooglanders rustig lopen te grazen.
Hoe anders zijn de grenzen elders op de wereld waar de mensen achter prikkeldraad wachten en hopen aan de andere kant van die draad rustig te kunnen leven.
De gezichtjes van de kinderen maar ook van hun ouders spreken boekdelen ik kan het nog steeds niet begrijpen wat mensen elkaar aandoen.
Dat waren mijn gedachten vanmiddag als je zo van de ene naar de andere kant van de grens kunt fietsen zonder prikkeldraad of dat je door iemand wordt aangehouden.
Dan heb je toch wel geluk om in dit landje te wonen en te kunnen gaan en staan en doen en laten wat je wilt.
Want ook aan dit rolletje wordt soms gewerkt.
Ik wil toch echt proberen om het deze week af te maken.
En dan kom je thuis zet de radio aan en schrikt dat kan toch niet waar zijn was mijn eerste reactie.
In het dorp Haaksbergen waar ik geboren en getogen ben is een vreselijk ongeluk gebeurd.
Een rustig dorp hier 20 km vandaan een verschrikkelijk einde van zo'n zonnig begonnen dag.
Ik wens daarom ook iedereen die de komende tijd een steuntje in de rug gebruiken kan heel veel sterkte toe.
Groeten
Marga
